Twintig jaar geleden zat Patrick Tanasale (53) al eens met Thijs Rotgans aan tafel om trainer te worden van een jeugdelftal bij vv Nieuwerkerk. “Maar ja werk, gezin en jonge kinderen, het kwam er toen gewoon niet van. Nu zijn mijn tweelingdochters Julia en Sophie alweer zeventien jaar en is er meer ruimte en vrije tijd. Dus toen ik op een verjaardagsfeestje van ploeggenoot Robbie Donken uit het 35+ team werd gevraagd of ik de JO17-3 wilde trainen was dat het zetje. Uiteindelijk ben ik geswitcht naar de JO11, want ik heb altijd nog de wens gehad om jongens van die leeftijd te trainen en coachen; op deze leeftijd zitten ze namelijk vaak nog tussen speelsheid en serieusheid in met het trainen, juist die combinatie zorgt ervoor dat ik daar een uitdaging in zie.
Ik ben nu trainer van de JO11-3 en JO11-4 en ik vind het nog leuker dan ik dacht. De jongens zijn enthousiast, leergierig en grappig, maar je kunt ze ook echt iets bijbrengen. Ik heb in het verleden ook het hockeyteam van mijn dochters gecoacht. Ik weet niet hoe je met een hockeystick moet pushen of flatsen, maar positiespel is positiespel. Dat zit wel goed.
Voetbal zit in mijn bloed. Mijn vader Ron Tanasale kon echt goed voetballen en was spits bij ONA in Gouda, toen nog eerste klasse. Elk seizoen maakte hij 25 goals en werd op handen gedragen in de Korte Akkeren. Ik ben zelf verdediger, dus scoren deed ik zelden of nooit. Ik heb nog in het eerste van Nieuwerkerk gespeeld in de vierde klasse. Ik ben altijd blijven voetballen. In de zaal bij Margriet bijvoorbeeld, ook daar hebben we mooie tijden beleefd. Uiteraard de competitiewedstrijden in de regio en zeker ook de buitenlandse toernooien die we hebben gespeeld, totdat het team uit elkaar viel in coronatijd. Gelukkig kon ik terecht bij het 35+ team van Nieuwerkerk, met allemaal jongens uit het dorp waar ik vroeger ook mee heb gespeeld. Vorig jaar werden we kampioen en dat hebben we uitgebreid gevierd. Dat was genieten.
Het is een hechte groep. Niet alleen op het veld, maar ook naast het veld. Toen Marc den Hartog in de groepsapp vroeg om hulp bij het lossen van een vrachtwagen voor de nieuwe buitenbar, stonden we de volgende dag met tien man klaar. We hebben meteen de bar in elkaar gezet. Samen met Nick Rockx, bestuurslid en teamgenoot, heb ik later ook de hele inrichting gedaan. Een mooie aanwinst voor de club, zeker bij mooi weer en evenementen.
Ik heb Molukse roots en ik ben dankbaar voor de normen en waarden uit die gemeenschap. Ik ben naar het eiland geweest waar mijn familie vandaan komt. Daar voelde ik letterlijk hoe het is om in contact te komen met je verleden. Dat neem ik mee in alles wat ik doe.
In mijn werk stuur ik 30 medewerkers aan verdeeld over vijf magazijnen bij AGAM Mercedes-Benz. Ik geef jongeren met afstand tot de arbeidsmarkt graag een kans. Net als op het voetbalveld probeer ik ook hen sturing en begeleiding te geven, zodat ze beter worden en een mooie toekomst tegemoet kunnen gaan. Ik heb ook het McDonalds-systeem ingevoerd: monteurs voeren op een displays in wat ze nodig hebben en aan welke brug ze werken en vervolgens brengen de orderpickers de benodigde onderdelen vanuit het magazijn naar de brug. Via de diverse beeldschermen kan iedereen zien wat de status van zijn of haar bestelling is. Dat systeem wordt nu ook bij andere Mercedes-Benz dealers in Nederland ingevoerd. Daar ben ik trots op.
Met hard werken ben ik gekomen waar ik nu ben. En nu ik de drempel over ben als trainer bij vv Nieuwerkerk zie ik mezelf dit nog jaren doen. Zolang ik fit ben, blijf ik op het veld staan.”