Doordat Youssef Swaghi stopt als assistent trainer is de club op zoek gegaan naar een vervanger. Peter Ketting (52) had als collega-trainer door de jaren heen goede contacten met hoofdtrainer Ron Luijten. “Toen Ron bij Sparta trainer was ontstond het contact en dat hebben we in stand gehouden. Af en toe bellen of appen met wat er gebeurd is of om te klankborden bij een vakgenoot. Toen de vacature bij vv Nieuwerkerk ontstond, belde Ron me of hij mijn naam mocht laten vallen. Ik was in de coronatijd gestopt als trainer, maar heb niet lang getwijfeld. Ik heb altijd aangegeven dat ik graag nog eens met Ron zou willen samenwerken. We zijn dezelfde type trainers richting de spelers en beide makkelijk benaderbaar. Ik kan het voetbal misschien wat makkelijker relativeren dan Ron, sommige dingen in het leven en in het voetbal kun je nou eenmaal niet beïnvloeden. Een goede balans daarin is belangrijk in een technische staf van een prestatiegerichte selectie.”
Peter Ketting, aanwinst voor de technische staf
“Ik heb al een leven in het voetbal achter de rug. Mijn roots liggen bij CVV in Charlois. Toen ik zestien was vroeg de trainer me om een keer mee te gaan met het eerste elftal. Dat speelde toen 1e klasse. De rechtsbuiten kwam te laat en die trainer was net zo rechtlijnig als ik ben. Als je te laat komt, speelt een ander, hoe goed je ook bent. Dus ik maakte meteen mijn debuut bij VUC uit en ben niet meer uit het elftal gegaan. Ik werd een snelle opkomende rechtsback met beperkte techniek. Ik wist vooral goed wat ik niet kon en dat is ook een belangrijke kwaliteit. Ik kwam in het Nederlands amateurelftal en werd toen ik 23 was benaderd door Ronald Spelbos of ik bij NAC wilde komen op amateurbasis. Ze waren net gepromoveerd, een mooi elftal met Van Hooijdonk en Lokhoff. Dat niveau haalde ik niet, dus speelde ik vooral in de C-jeugd op dinsdagavond tot ik een gecompliceerde beenbreuk opliep. Einde van de droom. Ik heb nog even meegehobbeld in amateurteams, maar om levenslang mobiel te blijven was het beter om te stoppen. Ik ben toen trainer geworden.”
“Ik heb mijn TC3, daarmee mag ik de vierde klasse trainen. Dat werd een probleem bij Ommoord, want daar promoveerden we in twee jaar van van vierde naar de tweede klasse. Ik kreeg geen dispensatie meer en heb na Ommoord meerdere Rotterdamse cultclubs getraind zoals Hillegersberg, Swift Boys en Steeds Hooger. Clubs met een doe maar gewoon mentaliteit. Daar voel ik me thuis, Iedereen telt mee op een club.”
“Ik ben al sinds mijn 17e samen met Renate. We wonen in Zevenkamp, 300 meter van XerxesDZB. Ik fiets nu zo naar Nieuwerkerk toe, in tien minuutjes ben ik er. We hebben twee zoons, Kevin en Bryan. Kevin gaat komend seizoen weer in Ommoord 1 voetballen, Bryan speelt in een vriendenteam. Ommoord speelt ook op zaterdagmiddag, dus ik zal Kevin niet veel kunnen zien spelen, nu ik hier ga beginnen. Maar ik denk dat die jongens daar ook helemaal niet op zitten te wachten. Ik ben opgegroeid in een glazenwassersfamilie, mijn opa deed het, mijn vader en ooms ook. Toen ik 17 was ging ik van school en stuurde mijn vader me naar de Kamer van Koophandel. Ik ben toen met mijn eigen wijk begonnen. Ik werkte 17 jaar voor mezelf en daarna 15 jaar in loondienst als glazenwasser. Dan deden we vooral scholen en kantoren. Ik was twee jaar geleden op een verjaardag en sprak iemand die afdelingshoofd was van de gevangenis in Alphen. Die kwam later op het feestje bij me terug of ik niet in de gevangenis wilde werken. Ik was sociaal genoeg, zou me niet laten afbluffen en kan fysiek ook iemand de hoek ingooien, vond hij. Daar heb ik even over nagedacht, maar over de fysieke arbeid op de ladder nog 15 jaar maakte ik me ook wel zorgen. Dus heb ik de overstap gemaakt. Ik ben weer aan het leren, MBO 4 Beveiliging staat op de rol. Ik ging met Renate een laptop kopen en ik moest eerst vragen hoe die open ging. Dus dat wordt nog wat. Maar wel leuk! Er zit van alles in die gevangenis. Niet de Taghi’s, maar wel van die vluchtgevaarlijke jongens die eerst hun handen uit het luik moeten steken om geboeid uit de cel te gaan. Het is fysiek makkelijk te doen, maar dat compenseer ik wel met tennissen, fitnessen en een beetje boksen.”
In jonger jaren als speler van NAC Breda
“Ik ben eerder assistent geweest bij Smitshoek. Daar heb ik geleerd dat ik wel een goede bijdrage moet kunnen leveren om het echt leuk te vinden. Dus zelf trainingen doen en serieus mee kunnen praten over de opstelling en wissels. Dat komt in samenwerking met Ron vast goed. Dat is ook mijn doel, lekker samenwerken in een team en echt integreren in de vereniging, ook buiten de selectie. Ik kom graag eens een gasttraining geven bij een ander team of organiseer een clinic. En ik hoop stiekem dat we ook volgend jaar meedoen om de promotie. Promoveren is toch het mooiste wat er is.”
