Bij vv Nieuwerkerk is Dames 1 meer dan een voetbalteam. Het is een hechte groep jonge vrouwen die zich inzet voor prestaties, plezier en de ontwikkeling van het vrouwenvoetbal. Michelle (22), Danée (22) en Chloë (21) delen hun verhaal over voetbal, vriendschap en zorgzaamheid, op én buiten het veld.
“Ik ben begonnen in de F0, tussen de jongens,” vertelt Michelle, centrale middenvelder en de langst spelende speelster van de drie. “Na de E-pupillen ging ik bij de meiden spelen, eerst in MC1 en daarna bij MD1. De basis van dat team is nog steeds de kern van Dames 1. Dat maakt het extra bijzonder.”
De meiden noemen zichzelf liever Dames 1 dan Vrouwen 1. “Dat klinkt gewoon beter,” lacht Chloë, spits van het team. “We zijn jong, ambitieus en willen laten zien dat vrouwenvoetbal serieus genomen moet worden.”
Dat gebeurt steeds meer, merkt Danée, die vorig seizoen overkwam van SVS. “Keepster Morgan had me al vaker gevraagd. Uiteindelijk ben ik overgestapt en ik heb er geen moment spijt van gehad. Het is hier goed geregeld, van de kleding tot de materialen en trainers. En de sfeer is top.”
Chloë beaamt dat: “Het niveau is omhoog gegaan en de sfeer is echt verbeterd. We zijn allemaal gemotiveerd. En we hebben lol. Dat is belangrijk.”
Toch kent Chloë ook de keerzijde van het spel. “Ik heb een goed schot, maar ik kop nooit meer een bal. Na een botsing met de keeper liep ik een keer een hersenschudding op. Sindsdien neem ik geen risico meer.”
Michelle is de spelverdeler op het middenveld. “Ik hou ervan om het spel te lezen en te verdelen. En wat ik het mooiste vind: de onderlinge band in het team is heel goed. Die teamspirit werd versterkt tijdens het trainingskamp in Benidorm. Dat was echt een hoogtepunt. Dit jaar gaan we weer, vier dagen naar Altea. Mooie accommodatie, vlakbij Benidorm. Sponsors om het nog onvergetelijker te maken zijn meer dan welkom.”
Danée, linksbuiten, is snel en technisch. “Ik ben rechtsbenig, maar mijn voorzet met links is prima. Ik werk er hard aan. En ik merk dat ik hier echt beter ben geworden.”
De komst van trainer Tim Kurvers heeft daar ook aan bijgedragen. “Hij is geschoold en heeft het team prestatiegerichter gemaakt,” vertelt Michelle. “Vorig seizoen haalden we de halve finale van de nacompetitie. Dit jaar willen we promoveren, al is dat lastig, er promoveert maar één team.”
Naast het voetbal hebben alle drie dames een zorggerichte instelling. Chloë werkt in de ouderenzorg op de gesloten afdeling van de Meander in Nieuwerkerk. “Ik draai ook nachtdiensten, dan ben ik er alleen. Er is genoeg te doen ’s nachts. En ik bak vaak een appeltaart voor de bewoners. Dat waarderen ze enorm.”
Michelle studeert Sociaal Juridische Dienstverlening. “Ik zit in mijn laatste jaar. Als Raadsvrouw ga ik mensen ondersteunen bij hun contact met instanties zoals de gemeente. Het is een brede opleiding met veel menselijk contact. Dat past bij mij.”
Danée studeert pedagogiek in Den Haag. “Ik loop nu stage en geef trainingen aan kinderen zodat ze mentaal sterker worden. Dat is zó waardevol.”
De meiden hopen dat vrouwenvoetbal steeds serieuzer genomen wordt. “Bij vv Nieuwerkerk zijn al grote stappen gezet,” zegt Danée. “We lopen er goed bij, hebben goede trainers en alles is goed geregeld. Nu is het tijd dat de buitenwereld dat ook ziet.”
Michelle vat het mooi samen: “We zijn niet zomaar een team. We zijn een groep vrouwen die elkaar steunen, groeien en samen strijden. Op het veld én daarbuiten.”